σαλταδόρος

ο, Ν

1. αυτός που κάνει πηδήματα και, κυρίως, αυτός που μπορεί να κάνει μεγάλα άλματα

2. αυτός που πηδά και ανεβαίνει σε κινούμενο όχημα για να κλέψει («σαλταδόρος τής γερμανικής κατοχής»)

3. συνεκδ. κλέφτης

4. μτφ. ο αναρριχώμενος σε υψηλές θέσεις με ανήθικα μέσα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < βεν. saltadore].